Het is een zielig gezicht; twee party tenten die in en op elkaar gevouwen op het terrein staan. Ook de voortent van mijn caravan hangt er zielig bij. Het onweert en hoe! Niet een beetje laffe bliksem maar geknetter, storm, gedonder en enorme regenbuien. Ik zeg wel vaker dat Roemenië alles “tougher and rougher” is dan in Nederland en dat geldt ook zeker voor de onweersbuien.
Lupi liep paniekerig buiten rond, Tijgertje was weg gekropen en ik was in twee seconden tot op mijn ondergoed nat geregend toen ik het hek opende om de auto naar binnen te rijden. Ik heb hem uiteindelijk buiten het hek laten staan, aangezien de zware ijzeren hekken door de wind heen en weer waaiden alsof ze van karton waren en ik niet in het noodweer op zoek wilde naar stenen om deze vast te zetten. Het was gewoon beangstigend hoe het hier te keer ging. Nu zit ik met kaarsjes om me heen en mijn hoofdlampje op dit stukje te schrijven; alle elektriciteit is uitgevallen door het noodweer. Dit gebeurt regelmatig hier. Het betekent geen licht in huis en op straat, geen waterdruk (de pomp werkt ook op elektriciteit) en geen internet. Gelukkig heb ik wel een gasfles en een fornuis die het altijd doen. Terwijl Lupi aan mijn voeten ligt en Tijgertje tevreden op mijn schoot ligt te snorren, drink ik een kopje thee en luister naar het onweer dat langzaam wegtrekt. De komende dagen is er nog meer onweer voorspeld, het is weer eens wat anders dan zon en 35 graden.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Click here to edit.Regelmatig schrijf ik hier over mijn belevenissen en avonturen in Roemenië. Vaak leuk, soms vervelend, maar nooit saai! Archives
Mei 2018
Categories |