Ik ben in Moldavië. In de republiek Moldavië. Met een groep Nederlandse toeristen reis ik deze dagen door het land. We bezoeken de stad Chisinau. We kijken rond. Ik vertel de mensen over de geschiedenis. Maar voelen we het ook? Kunnen we het leed, de pijn, de ellende die hier heeft plaatsgevonden voelen. Niet alleen in de tijd van het communisme, van de Russische tijd. Maar ook nu. Nu het nog steeds plaatsvindt?
Ik denk het niet. We kunnen ons amper voorstellen, als 40-ers, als 50-ers of welke leeftijd dan ook, wat het betekent om hier te leven. De salarissen zijn laag, de kosten voor levensonderhoud overschrijden deze vele malen. Er is een ouderenpensioen, dat wel. Maar wat kan je doen voor 50 euro per maand? De chauffeur die ons rond rijdt, kijkt me moedeloos aan. De mensen in de bus vragen: hebben jullie kinderbijslag, hebben jullie AOW? Onschuldige vragen. Pure en oprechte interesse. De chauffeur windt zich op. En terecht. Zijn antwoorden duren vijf minuten. Het is onrechtvaardig hoe de mensen hier moeten leven. Zo op de grens van de EU. Ik reis rond, met 43 toeristen uit veilig Nederland en we zijn zo godvergeten rijk. Ik ben zo rijk dat ik dit kan doen. En ik voel me zo ontzettend rijk dat ik dit kan doen. De chauffeur gaat vanavond weer naar huis, naar wat? Wat is zijn toekomst? En wat is de toekomst voor zijn (klein)kinderen?
3 Reacties
Bart Opph
11/8/2018 09:53:16
Maar moeten we voelen wat we niet kùnnen voelen?
Antwoord
Anke
11/8/2018 15:06:30
Eigenlijk is het zielig dat mensen niet beseffen hoe goed we het hebben. En dan niet (alleen) omdat anderen veel moeten missen van zaken die wij “for grantid” nemen. Laten we dankbaar zijn ook zonder dat we zien dat anderen het moeilijk hebben. En tegelijkertijd ons wel inzetten voor hen die onze hulp nodig hebben. Razend kan ik worden als mensen smoesjes gebruiken om niet te helpen (“ Niet al mijn geld komt goed aan” en zo). Niemand wordt verplicht om te helpen, maar onthoud je dan van dit soort commentaar. Zet ‘m op.
Antwoord
Ellen Schuurbiers
15/8/2018 16:54:03
Helemaal mee eens
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Click here to edit.Regelmatig schrijf ik hier over mijn belevenissen en avonturen in Roemenië. Vaak leuk, soms vervelend, maar nooit saai! Archives
Mei 2018
Categories |