De mannen op het podium blazen hun wangen bol. Voor het podium staat een handjevol mensen toe te kijken, ze kletsen met elkaar. Een enkeling beweegt voorzichtig mee met de muziek. Kinderen lopen rond met plastic pistooltjes en potjes slijm. Net gekocht van de dame die elk jaar in het dorp komt om de made-in-China spulletjes te verkopen. Glazen bier, gegrilde worstjes en flessen zelfgemaakte wijn gaan rond. Het is vandaag hram in Costuleni, de feestdag van de patroonheilige van de kerk en daarmee het dorp. Alle dorpen en steden hebben hun eigen heilige, die elk jaar groots herdacht wordt. Hier in het dorp is het Parascheva, een heilige uit de 11e eeuw waar ik voordat ik hier kwam nog nooit van gehoord had.
De dag begint met een speciale dienst in de kerk. Vanmorgen om half acht hoorde ik het gezang al vanuit de kerk door het dorpje kabbelen. Net zoals met kerst bij ons, is de kerk bij hram drukker bezocht. Ook liep de priester de afgelopen dagen vaker door het dorp. De buren veegden de binnenplaats nog eens en mensen maakten pannen vol ciorba (zure soep), gegrild vlees, salate de boeuf (soort huzarensalade) want op deze dag kán er bezoek komen en dan kan je maar beter flink wat in huis hebben. Het is normaal dat men dit bezoek niet aankondigt (sowieso is bezoek in Roemenië niet zo planmatig als in Nederland). Als er hram is in een dorp kan je je ervan uitgaan dat je welkom bent bij familie en vrienden en dat er veel eten en drinken op tafel komt. Hier in het dorp gaat het er rustig aan toe. In Iași, waar dezelfde heilige geëerd wordt, is het een drukte van belang. Daar staan mensen uren in de rij om de kist met relikwieën van Parascheva aan te raken en te kussen. De heilige is namelijk begraven in de grote orthodoxe bisschopskerk in Iași. Eenmaal per jaar wordt haar kist buiten geplaatst en komen er duizenden mensen op pelgrimstocht naar de stad. Sommigen komen elk jaar, voor anderen is het eenmalig. De politie waakt erover dat er geen gekke dingen gebeuren. Er zijn speciale diensten, er is een maaltijd verzorgd door de kerk voor honderden mensen in de open lucht, er staan vele kraampjes met allerhande kerkelijke benodigdheden. Kruisjes, kaarsen, wierook, bidprentjes, maar ook potten jam en siroop gemaakt door nonnen in een van de vele kloosters in Roemenië. De route naar de kist is afgezet met dranghekken. Op Facebook zie ik allerlei bekenden die foto’s hebben gemaakt bij de kist. Kortom: het is een bijzondere dag. Ook ik ging op bezoek, bij Cristina, dat is niet zo bijzonder want daar kom ik vaak. Ook zij had pannen vol eten gemaakt. Er was zoveel eten dat we vanavond om 18 uur samen nog een gerecht maakten waar we nog niet aan toe gekomen waren: ardei umpluti (met vlees en rijst gevulde paprika’s). Morgen gaan we dus weer feestelijk eten, lang leve Parascheva! Op de terugweg reed ik slalommend om de feestvierende mensen die over de weg zwierden in het centrum van het dorp. Dat er op deze dag niemand is aangereden, verbaasd me. Het zal wel iets te maken hebben met de viering van deze heilige dame.
3 Reacties
Leo Hengstmengel
15/10/2018 01:07:21
Lijkt me een prachtige, onvergetelijke belevenis Suzanne. Zo'n sfeer kennen we in Nederland niet.
Antwoord
Suzanne
15/10/2018 12:47:57
Hoi Leo, kom een keertje langs! Roemenië is de moeite waard!
Antwoord
Leo Hengstmengel
15/10/2018 18:26:54
Staat op m'n verlanglijstje Suzanne! Laat een antwoord achter. |
Click here to edit.Regelmatig schrijf ik hier over mijn belevenissen en avonturen in Roemenië. Vaak leuk, soms vervelend, maar nooit saai! Archives
Mei 2018
Categories |